De vetafscheider wetgeving is onderdeel van het zogenaamde ‘Activiteitenbesluit’ opgesteld door het Ministerie van Infrastructuur en Milieu. In dit document worden de wettelijke regels beschreven waarmee bedrijven rekening moeten houden ter bescherming van het milieu.
Het is niet meer dan logisch dat binnen deze wetgeving vetafscheiders een eigen plaats hebben gekregen. Een vetafscheider voorkomt problemen bij waterafvoer en waterzuivering en draagt daarmee bij aan de kwaliteit van het oppervlaktewater.
Als u vet loost, bijvoorbeeld bij het reinigen van pannen of ander keukengereedschap of bij het weggooien van vloeibare etensresten (soep, jus), dan is dat vet gewoonlijk opgelost in warm water met zeep. Het probleem daarbij is dat dit water onderweg naar en in het riool afkoelt, waardoor stollend vet zich kan afzetten. De afvoerbuizen slibben dicht en uiteindelijk kan er zelfs verstopping ontstaan. Een ander probleem ontstaat in de waterzuiveringsinstallaties, die eigenlijk niet ingesteld zijn op het afbreken van vet. Daarom stelt de wetgever voorschriften voor zowel de ‘productie’ en het lozen van afvalwater als voor het gebruik van vetafscheiders.
De beste manier om de hoeveelheid vethoudend afvalwater terug te dringen is het toepassen van de zogeheten ‘Best Beschikbare Technieken’. Wat de Engelsen wel ‘Best Practices’ noemen. Dat komt erop neer dat je in de keuken simpelweg de ergste vetresten eerst probeert weg te schrapen of te absorberen, en dat je vet en olie apart bewaart voor inzameling en recycling door een gecertificeerd bedrijf. Blijft daarna toch nog vet afvalwater over, dan wordt dit afgevangen door de vetafscheider of vetvangput.
Olthuis heeft een landelijk netwerk voor de vetinzameling, waarbij gebruikt (frituur)vet wordt ingezameld voor verwerking tot biodiesel - groene brandstof. Dit kost niets, en Olthuis betaalt zelfs voor uw oude vet of olie.
De vetafscheider is verplicht bij bedrijven die voedingsmiddelen bereiden (horeca) of dieren slachten. Zij moeten maatregelen treffen om vethoudend afvalwater te minimaliseren, door preventie (vet apart houden) of met een vetafscheider, die moet voldoen aan de NEN-EN-norm 1825-1 en -2.
De vetafscheider moet een capaciteit hebben die aansluit bij de keuken en de daar aanwezige apparatuur, maar kan ook berekend worden aan de hand van de volumes in vleesverwerking of het aantal maaltijden. Voorheen werd er wel gecontroleerd aan de hand van steekproeven om de hoeveelheid vet in het afvalwater te meten, maar door de grote schommelingen over de gehele dag is men daarvan afgestapt.
"Bedrijven moeten maatregelen treffen om vethoudend afvalwater te minimaliseren"
Kijk hier voor meer details over de Wetgeving Vetafscheiders op de site van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu.
Olthuis Recyling